Świnka morska, która jest zdrowa, samodzielnie potrafi odpowiednio zadbać o swoją pielęgnację i higienę. Brudu i kurzu z sierści pozbywa się zazwyczaj za pomocą pazurków, a języczkiem dodatkowo całkowicie oczyszcza swoje ciało. W tym przypadku z pewnością warto jednak regularnie odwiedzać lecznicę weterynaryjną i stosować zróżnicowane metody pielęgnacji.
Pielęgnacja świnki długowłosej
Pielęgnacja świnki morskiej z długim włosiem jest nieco bardziej skomplikowana niż zwierząt z krótkimi włoskami. Przede wszystkim, w tym wypadku należy być przygotowanym na dłuższy czas spędzony przy jej pielęgnacji. Sierść świnek długowłosych stale rośnie, nie ulegając wymianie. Jej długość może osiągnąć nawet do 20 cm długości. Z tego powodu niezbędne jest jej regularne skracanie. Przycinanie futerka zalecane jest szczególnie latem, jednak nigdy nie powinno się całkowicie golić zwierzątka. Świnka morska, u której nie wykonuje się zabiegu skracania sierści, z czasem będzie miała ograniczone ruchy. Efektem tego będzie, chociażby brak możliwości drapania się oraz nadmierne osadzanie się resztek jedzenia i jej własnych wydzielin. Pielęgnacja świnki morskiej obejmuje również codzienne rozczesywanie sierści.
Pielęgnacja świnki krótkowłosej
Bardzo przyjemną, a zarazem pożyteczną czynnością dla świnki morskiej jest jej regularne szczotkowanie miękką szczotką wykonaną z naturalnego włosia. Z perspektywy higieny świnki jest to bardzo ważne, gdyż w ten sposób można skutecznie pozbyć się luźnej, wypadającej sierści. Dodatkowo w taki sposób można zafundować swojej śwince bardzo przyjemny i leczniczy masaż skóry.
Pasożyty u świnek morskich
Pasożyty świnek morskich występują z podobną częstotliwością jak u królików. Z reguły wyróżnia się trzy rodzaje pasożytów, które są najczęściej spotykane u świnek morskich:
- świerzbowce,
- wszoły,
- pchły.
Świerzbowce występują zdecydowanie najczęściej i bywają bardzo niebezpieczne. Za pierwsze objawy ich posiadania należy uznać drapanie, swędzenie, gryzienie się, wypadanie włosków, zmiany przypominające łupież, a także nerwowe i nieprzyjazne zachowanie świnki. W ciężkich przypadkach występują także otwarte rany i drgawki. Po zdiagnozowaniu tego typu objawów należy niezwłocznie udać się do weterynarza. Prawdopodobnie niezbędne będzie podawanie zwierzęciu iwermektyny w formie zastrzyków, maści lub doustnie.
Wszoły zazwyczaj pojawiają się u świnek morskich podczas przebywania w dużych zwierzętarniach lub sklepach zoologicznych. Objawy wskazujące na ich obecność to m. in. zadrapania, utrata sierści, swędzenie, sucha i łuszcząca się skóra, strupki oraz łojotok. Ponadto wszoły można dostrzec u świnki gołym okiem. W tym wypadku także należy bezzwłocznie rozpocząć leczenie w oparciu o miejscowe zastosowanie odpowiednich preparatów.
Pchły u świnki morskiej to tzw. pchły kocie, zwane również pasożytem kosmopolitycznym. Mogą występować zarówno u człowieka, jak i u zwierząt. Pchły u świnki morskiej wywołują zazwyczaj swędzenie i drapanie. Można je jednak zobaczyć gołym okiem, gdyż w porównaniu do innych pasożytów, mają stosunkowo duże rozmiary. Zarażenie pchłami następuje w wyniku kontaktu z chorym zwierzęciem. Dochodzi do tego, nawet kiedy nasza świnka ma jednorazowy kontakt np. z psem. Pchły u świnki morskiej leczy się najczęściej miejscowo, podając odpowiedni lek. Większość pasożytów ginie już w pierwszej godzinie od aplikacji preparatu.
Mimo iż świnki morskie bardzo dobrze radzą sobie z utrzymaniem higieny, nie można zapominać o regularnym doglądaniu i obserwacji zwierzęcia. Czasami pasożyty świnek morskich są bowiem zauważalne nawet gołym okiem, a objawy jednoznacznie wskazują na konkretne schorzenie.
